سازنده گرایی
سازنده گرایان یادگیری را با خلق معنا از تجربه معادل دانسته وآن را امری ذهنی می دانند. این دیدگاه ذهن را همانند صافی تلقی میکند که دروندادهای جهان را از خود عبور می دهد تا به واقعیتی منحصر به فرد دست یابد. این عبور دادن صرفا ازطریق تجارب شخصی مستقیم انجام می شود.
بنابراین با این که سازنده گرایی جهان بیرون را نفی نمی کند ولی دانش فرد از جهان خارج را بر تفسیرهای منتج از تجارب فرد استوار می کند. بنابراین ایجاد کردنی یا خلق کردنی است و نه کسب کردنی و از آنجا که این معنا به تعداد افراد می تواند متفاوت و متنوع باشد در نتیجه رسیدن به یک معنای ازقبل تعیین شده صحیح امکان نخواهد داشت و بازنمایی دانش در ذهن فرد نیز به طور مداوم در حال تغییر است
دیدگاه‌ها ۰
