یادگیری سریع که به عنوان “تحولی” در تعلیم و تربیت مطرح شده است، برخاسته از نهضت یادگیری “مغزمحور ” است. اصطلاحی است که در برگیرنده ی شمار زیادی ازرویکردهای عملی برای یادگیری است که مبتنی بر پژوهش و پیشرفتهای صورت گرفته در مورد عملکرد مغز، نظریه های: توجه و انگیزش انسانی، روانشناسی یادگیری و علم عصب شناختی است.
یادگیری سریع بر این فرض استوار است که اگر بتوانیم انگیزه ی لازم را در یادگیرندگان ایجادکنیم و آنها را به شکل موثری برای یادگیری آماده کنیم، آنها می توانند به سطحی از موفقیت که حتی بالاتر از سطح توانایی هایشان باشد دست پیدا کنند. براساس اصول یادگیری مغز محور و همچنین با توجه به آموزه های یادگیری سریع، از معلمان انتظار می رود:
محیط یادگیری مثبتی را برای یادگیرندگان فراهم کنند.
2.ازعوامل فیزیکی، صوتی و تصویری درسازماندهی آموزش خود استفاده کنند.
در قبال عملکرد یادگیرندگان، بازخوردهای قابل درکی را به آنها بدهند.
در شروع کلاس مطالب فرایندها و اهداف درس را مرور کنند.
ازطریق مطرح کردن مسائل مختلف و استفاده از موقعیتهای واقعی و به چالش کشیدن تفکر یادگیرندگان، آنها را با موضوع های یادگیری درگیر کنند.
فرصتی را برای یادگیرندگان فراهم کنند تا بتوانند در گروههای مختلفی فعالیت کنند و همچنین به آنها اجازه بدهند تا روش انجام فعالیت را خودشان انتخاب کنند.
7.زمانی را برای تامل، بحث و گفتگو در اختیار یادگیرندگان قرار دهند.
زمانی را به چگونگی پیشرفت یادگیری، مرور آنچه که یادگرفته شده و همچنین چگونگی استفاده از یادگیری در آینده اختصاص دهند.
منبع: روانشناسی تربیتی کاربرد دکتر سعدی پور-نشر ویرایش