تعریف برنامه ریزی درسی برنامه ریزی درسی یکی از ارکان اصلی نظام تعلیم و تربیت هر کشوری محسوب می گردد. برنامه ریزی درسی فعالیت مستمری است که نه تنها به مقصد بلکه به روش چگونگی رسیدن به مقصد و تعیین بهترین مسیر نیز توجه دارد و هر یک از آنها در جریان و چگونگی یادگیری موثراست. استعدادها و توانایی های یادگیرنده، محتوای برنامه درسی، نقش معلم، ارتباط متقابل دانش آموزان، فضای یادگیری و وسایل آموزشی هر کدام به نوعی در یادگیری موثر هستند . این عوامل باید به صورت یک مجموعه به هم پیوسته عمل کنند و هر عامل جزئی از کل محسوب میشود.(ملکی 1383) برنامه درسی میتواند به عنوان مجموعه ای از دانش مهارت و فعالیت های خاصی که برای دانش آموزان در نظر گرفته شده است یا ممکن است به عنوان فعالیت های طراحی شده که تدریس معلم و یادگیری دانش آموزان را می پروراند تعریف گردد یا بیشتر ممکن است به عنوان تدریس و یادگیری در سطح موضوع تعریف گردد.(یگی و همکاران 2011) به باور دیویی برنامه درسی نباید به عنوان امری بیرونی زندگی کودکان را اشغال کند بلکه باید از طریق آزادی بیان و هدایت این فرایند به وسیله معلم و ترویج غیر رسمی بودن زمینه های رشد دانش آموزان را فراهم کرد. (اوزلرن 1۹۹1) دوران کودکی یکی از مهمترین دوران زندگی انسان است به طور کلی تعاریف متعددی از دوران کودکی ارائه شده است. ارائه تعاریف و مالک های گوناگون نه تنها در ایران و کشورهای کمتر توسعه یافته بلکه در کشورهای پیشرفته هم برنامهریزی برای این قشر را با چالش روبرو کرده است.