یادگیری مشاهده‌ای
یادگیری مشاهده ای
یادگیری مشاهده ای، تقلید یا سر مشق هم نامیده می شود، هنگامی صورت می گیرد که شخص رفتار را مشاهده و تقلید می کند.
توانایی یادگیری از طریق مشاهده یادگیری کسل کننده از طریق کوشش و خطا را پایان می دهد. در بسیاری از موارد یادگیری مشاهده ای کمتر از شرطی سازی عاملی نیاز به زمان دارد .
بندورا با مشاهده ی الگویی که نه تقویت می شود و نه تنبیه، روشن ساخت که بین یادگیری و عملکرد تمایز وجود دارد . “نکات مهمی” که در این رابطه وجود دارد. اول اینکه یادگیری مشاهده ای زمانیکه رفتار مهاجم تقویت نمی شد به میزان و شدت زمانی که تقویت می شد رخ می داد. و دوم تاکید بر تمایز بین یادگیری و عملکرد است. دانش آموزانی که رفتار مشاهده شده را انجام نمی دهند به این معنا نیست که آن را یاد نگرفته اند.
چند فرآیند مهم در این رابطه :
توجه : افراد خونگرم، قدرتمند و استثنایی بیشتر از افراد سرد، ضعیف و معمولی توجه افراد را به خود جلب می کنند.
نگهداری: برای باز آفرینی اعمال یک الگو، دانش آموزان باید اطلاعات را رمز گردانی کنند و آن را به حافظه بسپارند تا بتوانند دوباره آن را بازیابی کنند.
تولید: کودکان ممکن است به رفتار الگو توجه کنند و آنچه را دیده اند به خاطر بسپارند.
انگیزش:بندورا بر این باور است که برای اینکه یادگیری مشاهده ای همیشه بوقوع بپیوندد، همیشه تقویت لازم نیست. اما اگر کودک رفتارهای مطلوب را نشان نمی دهد، سه نوع تقویت می تواند به انجام این کار کمک کند: ا. پاداش دادن به الگو 2.آموزش به کودک برای بیان عبارت ها و جملات خود تقویت کننده، مانند: ” خوبه، بالاخره موفق شدم” یا ” عالیه، بیشترش را درست حل کردم”
و اما راهبردهای آموزشی موثردر یادگیری مشاهده ای :
1.درباره ی الگویی که به دانش آموزان ارائه می دهید، فکر کنید.
2.رفتارهای جدید را توضیح و آموزش دهید.
3.درباره ی شیوه های استفاده از همسالان به عنوان الگوهای موثر فکر کنید.
4.ارزیابی کنید چه مهمانهایی می توانند الگوهای خوبی برای دانش آموزان باشند.
5.الگوهایی که کودکان در رسانه ها بویژه تلویزیون و رایانه ها می بینند را مورد برسی قرار دهید.
6.خودتان الگوی خوبی باشید.
7.به افرادی که الگوی مثبتی در جمع هستند ،تشویق و تایید نشان دهید.
8.اگر در فیلم یا محتوایی با یک الگوی منفی روبرو شدید درباره نقد آن با دانش آموزانتان بحث کنید.
